Het idee is simpel. Neem een velomobiel. Monteer elektrische ondersteuning en voilá, een gezond en bruikbaar alternatief voor m'n auto op 2 x 50 km woon-werk verkeer. Met het vermogen van een halve stofzuiger, een gezonde dosis beweging en buitenlucht, een gangetje van zo'n 45 km per uur en als bonus een slinkende buik....;-) het leek me wel wat. Welkom op m'n blog over de weerbarstige start als prototype, over ouderwetse regelgeving, en de lol van comfortabel woon-werk verkeer fietsen als erg bruikbaar alternatief voor m'n auto...

zondag 27 november 2011

Leuk gesprek

Al een tijd niet meer van me laten horen op m'n blog. De levering van de Sunrider door Sunrider-Cycles IJmuiden blijkt bepaald niet vlekkeloos geweest te zijn. Sinds oktober zijn er problemen met de e-assist onderdelen (hub-motor, controller en accu) van Crystalyte. Inmiddels is Sunrider-Cycles overgenomen door Alligt in Dronten en Akkurat in Duitsland. Alligt heeft besloten om de zaak te her-ontwerpen, gebruik makend van een andere leverancier voor de e-assist. M'n Sunrider staat daarom een tijdje in Dronten.

Iets anders: afgelopen weekend samen met Eric Zinger en Jos Sluijsmans (http://www.lichtensnel.webklik.nl/) gesproken met Johan Vrielink van Flevobike (http://www.flevobike.nl/ en Johan's blog http://velomobileseminar2012.blogspot.com/). Leuk bedrijf en enthousiast gesprek! Johan heeft Flevobike opgericht, is inmiddels gepensioneerd maar nog steeds boordevol ideeën. Onder andere over gebruik van velomobielen als fun-alternatief voor woon-werk verkeer per auto. Dat raakte wel een snaar bij mij zullen we maar zeggen...

De velomobiel ontwikkeld zich ruwweg in twee verschillende richtingen, zie ook artikel in "Ligfiets &" www.webklik.nl/user_files/2011_02/223538/Ligfiets2011_3Dringen.pdf:
1) Voorbeelden WAW en Quest. Voor o.a. racefietser die ontdekt heeft dat fiets-techniek slimmer kan. De nadruk ligt op laagste luchtweerstand en gewicht. Dit levert lage en nogal spartaanse velomobielen op, leuk om op eigen kracht hoge snelheden en lange afstanden te halen.
2) Voorbeelden Orca en Sunrider. Voor o.a. automobilist die ontdekt heeft dat fun-fietsen/bewegen over relatief lange afstand mogelijk is zonder de weer-en-wind nadelen. De nadruk ligt meer op comfort en design. Dat levert wat leuker/praktischer vormgegeven, maar ook zwaardere velomobielen op.

Voor de zwaardere (groep 2) velomobielen is electro-ondersteuning interessant. Verbeteringen op het gebied van wegligging en veiligheid resulteren meer gewicht. Ook makkelijke instap en een mooie en comfortabele binnenafwerking geven meer gewicht. Banden die niet lek rijden geven meer rol-weerstand. Allemaal zaken die vragen om e-assist.

Ook Flevobike is al een tijd actief op dit gebied, met als resultaat de e-assist Green Machine, een tot 25 km/u electro-ondersteunde ligfiets.

Maar voor een velomobiel stelt 25 km/u niet zoveel voor en e-assist is daardoor bij die snelheid niet zo zinvol, zeker niet in vlak Nederland.


Voor e-assist bij de hogere velomobiel snelheden is een RDW-keur nodig. Op zich goed want constructie, remmen, verlichting, etc moet geschikt zijn voor de hogere snelheid. Maar het RDW-keur is te kostbaar voor de bedrijfs-omvang van de huidige velomobiel-bouwers. De NL-regels passen helaas niet bij deze innovaties vanuit kleine bedrijven en vormen daardoor een blokkade. Niet goed.

Voor mijn e-assist Sunrider is gebruik gemaakt van Duitse regelgeving. TUV heeft de bevoegdheid om een keur af te geven voor kleine series, passend op bedrijven als Flevobike. In Nederland lijkt mij zo'n constructie ook voor de hand liggen, mogelijk door samenwerking van instituten als TNO of KEMA en de locale RDW? Bedrijven als Flevobike en Alligt (maar zij niet alleen...) zouden ineens vooruit kunnen met hun "groep 2" innovaties. Ik ben nog op zoek naar de juiste contacten...;-)










David Raffai 4






zondag 18 september 2011

Bofkont of Pechvogel...

Eerst de bofkont: zo rond half zes 's middags stap ik in de Sunrider en fiets van mijn werk in Hardenberg naar huis via Marienberg - Beerze - Ommen - Vilsteren - Dalfsen naar Zwolle. Totaal 50 km forenzen via een erg geslaagde toeristische route. Weiland, bos, langs spoorlijn, door schilderachtige kleine dorpjes en als toegift een heerlijk stukje rivierdijk langs de Overijsselse Vecht. Dat alles op "fiets-snelweg-achtige" wegen waar rond die tijd geen kip fietst. Weinig zij-wegen en opritten, weinig snelheids wisselingen, dus gemiddelde snelheid ligt dicht bij kruis-snelheid, 40 km/h gemiddeld bij 45 km/h kruissnelheid geeft precies een uur en een kwartier reistijd. Ik wordt steeds enthousister over die Sunrider... Ik heb wat fotootjes van deze route van internet geplukt om alvast een impressie te geven, zal later zelf nog wat foto's maken.


Tja, dan kom ik met een "big smile" thuis 's avonds.

Dan de pechvogel... Tot nu toe 1200 km gefietst. Het achterwiel (zie blog van augustus) houdt het goed maar de accu heb ik weer ingeleverd. Gaf problemen met opladen. Dat wordt nu onderzocht bij de leverancier van de electra (Crystalite), intussen ben ik weer tot de auto veroordeeld... Hmm, nu al twee weken niet gefietst. Ik zie het als kinderziektes, er is nog weining ervaring met dit soort vervoer en ik zal nog wel vaker met "proto-type"problemen te maken krijgen... Daar staat tegenover dat Alligt in Dronten er z'n schouders onder zet om dit proto-type stadium achter zich te laten. Alligt heeft het ontwerp en de productie deze zomer overgenomen van Sunrider Cycles in IJmuiden (waar ik de velomobiel gekocht heb), inclusief de garantie afhandeling. Ben benieuwd...

De balans slaat erg duidelijk door in de richting van de bofkont. Ik denk dat dat prototype stadium wel te kraken is en het komende jaar veel rijplezier en "hardware" ervaring gaat opleveren. En daarnaast een hobby erbij ;-). Een paar projectjes:

* Onderkomen - inmiddels is een "kattenluik" gemaakt zodat de velo droog in de schuur kan staan. Ook wel makkelijk voor onderhoud en ik vindt het wel geinig staan...




* Verlichting. Het wordt rap donkerder op de woon-werk verkeer tijden. De wegen die ik rij zijn niet verlicht en hebben geen / nauwelijks markering. Gelukkig is er nogal wat aan LED verlichting verkrijgbaar; ik ben aan het uitzoeken wat het moet worden. Denk aan 2 B&M Ixon Cyo lampjes op de 12V verlichtings-accu, gemonteerd achter de spiegels. Als de standaard koplamp dan nog wat hulp nodig heeft zou daar nog een Phillips LBL bij kunnen komen, maar die moet dan nog wel geschikt gemaakt worden voor 12V.

* Gordels/rolbeugel. Ben nog steeds van mening dat veiligheid van velomobielen gediend zou zijn met montage van gordels. De "carrosserie" kan bescherming geven op voorwaarde dat je op je stoeltje blijft zitten. Bij frontale aanrijding komt m'n hoofd nu op het kunstof ruitje vóór me terecht, dat lijkt me niet prettig... Een 4-punts gordel zou dan niet verkeerd zijn.

Wordt vervolgd...;-)

zondag 28 augustus 2011

Back in Business

Het is even stil geweest op m'n blog. Vóór de vakantie heb ik de e-Sunrider bij Alligt in Dronten ingeleverd. De achterwiel-periekelen werden daar opgelost. Inmiddels ben ik weer 2 weken aan het "fietsen" en ik moet zeggen, het wordt steeds leuker. Er staat nu 850 km op de teller.

Leo Visscher van Alligt heeft het achterwiel voorzien van drie dikke aluminium "spaken" die in de velg geschroefd zijn. Het idee is dat deze "spaken" de aandrijf-krachten voor hun rekening nemen. In eerste instantie ligt kruislings spaken meer voor de hand, maar de ruimte tussen motor en velg is daar volgens Leo te klein voor. Resulteert in een te grote hoek van de spaken t.o.v. de velg. Tot nu toe werkt de oplossing van Leo goed.



Zoals gezegd, het bevalt steeds beter. Het ochtend-riueel gaat al wat vlotter, sturen met de stuurknuppels begint te wennen, ik leer de route kennen, dat soort dingetjes. En wat een genot, na het opstaan 's morgens ga je weer lekker liggen, zie je de zon opkomen, ruik je de ochtend, echt wat ik gehoopt had. Ben benieuwd hoe dat blijft bevallen als het donkerder wordt.

Ik ben inmiddels teruggekomen op m'n eerste idee over fiets-kleding. Aanvankelijk dacht ik om in gewone kleren te fietsen, met veel ondersteuning 's morgens en daardoor onbezweet aankomen op m'n werk. Maar dat is saai... gewoon veel leuker om flink mee te trappen! Dus ik trek nu 's morgens fietskleding aan en verkleedt me na aankomst. Dat kost wel wat extra tijd maar ondertussen start de computer/netwerk op dus dat scheelt weer...

De rij-tijd is goed te doen. Enkele reis woon-werk op de teller van de Sunrider is 44.5 km. Van deur tot deur gaar dat in 1 uur 10 min, vaak nog wat minder. Kruis-snelheid ongeveer 45 - 47 km/h, gemiddeld zo'n 38 km/h. Ik rij een route met parallel wegen langs een provinciale weg, die lenen zich goed voor deze snelheid. Lange stukken zijn goed overzichtelijk, weinig verkeer. Tot nu toe althans, want het is nog zomervakantie voor de scholen hier. Over een week gaat dat veranderen, veel scholieren maken ook gebruik van de parallelwegen, daar zal ik nog wel wat over te melden hebben vrees ik...;-)

zondag 17 juli 2011

Reset

Zo, inmiddels is de e-Sunrider weer ingeleverd. Bij Alligt in Dronten, want die hebben Sunrider-Cycles overgenomen. Het blijkt toch een algemeen probleem te zijn; de kombinatie van kleine diameter 20" velg en grote diameter as (de electro-motor) geeft weinig ruimte voor een goed gevlochten spaakpatroon. Daarom worden de spaken radiaal gespaakt, wat naar mijn (en Alligt's) gevoel niet ideaal is voor een aangedreven en zwaar belast achterwiel. Vanwege het gewicht van de Sunrider en mijn eigen gewicht :-( krijgt dat achterwiel nogal wat voor z'n kiezen.

Neemt niet weg dat zulke problemen na slechts 200 km rijden merkwaardig zijn. Alligt gaat dit uitzoeken. Ik meldt mij weer als de problemen zijn opgelost.

donderdag 14 juli 2011

TUV Geprüft...

Vandaag pechdag...! 's morgens op weg naar m'n werk werd de wegligging steeds beroerder. Uitgestapt, na wat voelen en duwen bleken alle spaken in het achterwiel los te zitten... Na 2 dagen rijden...!

Hmm.. niet zo'n goede beurt van Sunrider. Maar gelukkig heb ik me al aangemeld bij FietsNed, de mobiele fietsenmaker, een soort wegenwacht voor fietsers. Dus bellen, maar krijg helaas een bandje met de mededeling dat ze nog niet wakker zijn. Gewacht tot 8 uur, weer geprobeerd, nu wordt ik doorgeschakeld naar een mobiel nummer wat niet opgenomen wordt maar wel de mogelijkheid geeft om voicemail in te spreken. Helaas wordt daar verder niet meer op gereageerd. 

Hmm.. niet zo'n goede beurt van FietsNed. Maar gelukkig is een telefoontje naar huis een stuk effectiever.

Tja, de sunrider staat dus even werkloos te wachten op betere tijden. Jammer, want het ging (letterlijk) erg zonnig van start. Getuige de foto's die een collega maakte.



Daarbij kreeg ik al een suggestie voor een mogelijke opvolger... er wordt volop mee-gedacht... ;-) 

Hoop dat ik snel weer velo-mobiel ben!

maandag 11 juli 2011

Goed idee

Zo dus!! Dat er niet meer mensen in zo'n ding rondrijden...

De e-Sunrider is gearriveerd. Papieren, brommer verzekering, nummerbord, alles is rond. Vandaag was de "maidentrip", de eerste 2x 50 km, street legal 45km/h ondersteunde velomobiel. Nou, als m'n enthousiasme zo groot blijft zit het wel snor met het idee.

Wel gek gezicht toch, zo'n nummerbord achterop. De portier op m'n bedrijf zat geljik met een groot probleem... met de auto sta je op de parkeerplaats. Fietsen, brommers en motoren gaan in de fietsenstalling, maar wat moet je hier nou mee???

De merknaam blijft wat verwarrend. Op de website en de "brommerpapieren" staat Aerorider, op de fiets zelf staat zoals je kan zien Sunrider. Feit is dat e-Sunrider en Aerorider Sport in feite identieke fietsen zijn, met ondersteuning tot 45 km/h. De Sunrider is ook te koop als Human Powered-only. Affijn, inmiddels is Sunrider-Cycles overgenomen door Alligt en Akkurad dus misschien gaat dat allemaal veranderen. Blijft een mooie fiets vind ik. Als pièce de résistance zijn opzij wat extra led's aangebracht, voor zichtbaarheid van opzij in de winter.

Maar goed, de eerste trip beviel dus erg goed. Lekker weer ook om te beginnen. Weinig wind, blauwe lucht, weinig schoolkinderen... ;-) Goed om de eerste ervaring op te doen. En die ervaring ga ik wel nodig hebben. Allerlei weggebruikers zijn verrast door de snelheid, en ik zelf ook eigenlijk. 45 kim/h is een slakkegang in een auto, maar niet in dit ding. Het gevoel van snelheid is tamelijk hoog zal ik maar zeggen. Moet mezelf duidelijk inhouden op drukkere stukken. Als je er niet bij nadenkt ga je dan te hard. Niet de bedoeling, niet alleen onveilig, maar zeker ook niet de bedoeling om lui die ik nog vaak ga tegenkomen de stuipen op het lijf te jagen... Tijdens de eerste 500 km van een beginnende velomobilist schijnen er nogal wat ongelukken(jes) voor te komen, laat ik me maar als doel stellen me niet bij deze brokkenmakers te scharen. Benieuwd wat ik nog te melden zal hebben op dit gebied....

Maar op de stille rechte stukken (en daar zijn er genoeg van op m'n route) gaat de "rem"er af. En dan is het volop genieten! Tweede helft van de week wordt nogal wat regen verwacht. Lijkt me leuk... fietsen zonder jas en lekker droog zitten. Je hoort er nog van.



vrijdag 1 juli 2011

Het idee

Het idee was simpel. Neem een velomobiel. Monteer elektrische ondersteuning en voilá, een gezond en bruikbaar alternatief voor m'n auto op 2 x 42 km woon-werk verkeer.  Met het vermogen van een halve stofzuiger, een gezonde dosis beweging en buitenlucht, een gangetje van zo'n 45 km per uur en als bonus een slinkende buik.... het leek me wel wat.

Zoals zo vaak was de praktijk wat weerbarstiger. Een eerste ronde langs velomobielproducenten leverde wel een groeiend enthousiasme op maar geen e-ondersteunde velomobiel. Dat laat de wetgeving niet toe meneer. Ja tot 25 km per uur, maar dat rij je "met 2 vingers in de neus" met zo'n ding. Bovendien, electrische ondersteuning bleek nogal "not done" onder de velomobiel producenten en -gebruikers.

Tja, dan maar zonder ondersteuning? Zou op zich best kunnen, maar gaat wel veel tijd kosten. Met de auto ben ik met 50 minuten van deur tot deur op m'n werkplek. Met een velomobiel en wat conditie zo'n 30 km/u gemiddeld misschien. Al gauw 1,5 uur plus tijd om te douchen en om te kleden? Toch maar de auto.

Maar het idee liet niet meer met zich sollen. Dus gewoon maar eens proberen. Bij Sunrider-Cycles waren ze wel bereid om een omgebouwde e-ondersteunde Sunrider mee te geven voor een dagje proefrijden op mijn woon-werk route. Op eigen risico, een rustige zondag ochtend in januari, nou dat heb ik geweten... kijk maar bij downloads op Licht en snel ... dat heet "totaal verkocht".

Wat volgde was ruim 3 maanden stoeien met wetgeving, prototypekeur, TUV, RDW... Maar onder de ervaren regie van Sunrider-Cycles is het nu bijna zo ver! De laatste keuring is in orde, de papieren worden volgende week opgestuurd, nummerplaat en verzekering regelen... Voilá, een street legal tot 45 km/u e-ondersteunde velomobiel.  Wordt vervolgd!