Het idee is simpel. Neem een velomobiel. Monteer elektrische ondersteuning en voilá, een gezond en bruikbaar alternatief voor m'n auto op 2 x 50 km woon-werk verkeer. Met het vermogen van een halve stofzuiger, een gezonde dosis beweging en buitenlucht, een gangetje van zo'n 45 km per uur en als bonus een slinkende buik....;-) het leek me wel wat. Welkom op m'n blog over de weerbarstige start als prototype, over ouderwetse regelgeving, en de lol van comfortabel woon-werk verkeer fietsen als erg bruikbaar alternatief voor m'n auto...

maandag 2 november 2015

Hello Again...

Geïnspireerd door Neil Diamond's 'Hello Again'... :-)
Het is weer lang stil geweest op m'n blog. Kennelijk gaat dat zo bij mij, de ontwikkelingen gingen om allerlei redenen ook niet erg snel. Maar nu is de Sunrider II klaar en in gebruik. Wat er zoal gebeurd is:

Klaar voor gebruik achter z'n katteluik...



m'n fitness ruimte... :-)

Blik in het voor-onder

Bijna een jaar geleden (!) is de Sunrider 'street legal' bevonden door TUV in Keulen. Voor gebruik in Nederland moest hij nog door de RDW gecontroleerd en geregistreerd worden.Toch weer spannend, gaat de RDW mee- of tegen werken?? Ik moet zeggen dat de gang van zaken me erg meeviel. In april was het zover en in tegenstelling tot wat ik verwacht had was er veel interesse. Uiteindelijk was dit min of meer een formaliteit. De TUV papieren zijn gecontroleerd, er is een chassisnummer ingegraveerd en de zaak is door de RDW geregistreerd. Maar toch... altijd leuk om te zien dat de RDW keurmeester interesse toont!

Enthousiaste keurmeester (links) bij de RDW in Zwolle :-)

Met de RDW registratie kon ik de verplichte aansprakelijkheid verzekering afsluiten, kentekenplaatje laten maken en hup - legaal 45 km/h ondersteund de weg op. Dacht ik...

Tijdens een eerste 50km rit langs de revieren bij Zwolle ging het eerst fantastisch, echt leuk. Lekker sturen over de rivierdijken. De wegligging is enorm verbeterd ten opzichte van de oude Sunrider. Haarscherp sturend in de bochten, als een skelter, big smile. Meer 'eland proof' en weinig bijsturen nodig om rechtuit te rijden. Het stijve aluminium subframe doet kennelijk goed werk. De 'pedelec' ondersteuning (reageert als ik zelf trap) is veel prettiger dan de 'throtle'  ondersteuning (gas geven en mee-trappen) van de oude Sunrider. Erg weinig motor geluid gelukkig, dat is wel eens anders bij trapas motoren. De fiets geeft je de indruk dat je zelf zo'n 45km/h aan het fietsen bent. Ik zit te genieten, maarrr.....
Na 40 km begint de Bafang te haperen. Wel gelijk duidelijk dat er ook zonder ondersteuning mee te fietsen is, met zo'n gangetje van 25 - 30km/h kom ik thuis. Maar dit is niet de bedoeling. Geen duidelijke oorzaak. Het door de accu afgegeven en door de cycle analist aangegeven vermogen was niet hoger dan het nominale motorvermogen. De motor voelt handwarm.

Terug naar Alligt. Ik had weinig tijd maar Leo is zo vriendelijk om de Bafang uit te bouwen en op te sturen naar Bafang Europe. Dit levert echter bedroevend weinig op. Nauwelijks bereikbaar, Leo krijgt geen informatie. Als ik bel om te vragen hoe het er voor staat wordt het gesprek domweg afgebroken. De motor is eind mei opgestuurd en tot op de dag van vandaag niet teruggekomen. Al met al nog geen aanrader helaas, die Bafang Europe. Hopelijk verbetert dat. En vanwege het gebrek aan feed-back ook onduidelijk wat het probleem met de motor is. Jammer, want het rijden met de Bafang ondersteuning was prima. Na veel oponthoud besluit Leo om op zijn kosten een nieuwe Bafang in te bouwen. Op www.alligt.nl/bodies/bafang.html kan je er meer over lezen.

Sinds kort ben ik begonnen met de woon-werk ritten. Weer ouderwets lekker om fietsend naar m'n werk te gaan. Ik ben met 2 tot 3 keer per week begonnen om m'n conditie op te bouwen en m'n 59 jarige gewrichten en pezen te laten wennen... :-) Tenslotte is 100 km per dag best wel veel trappen.
Wel weer wennen als 'vreemde eend in de bijt' verkeersdeelnemer. Ben duidelijk actiever met het overige verkeer bezig en af en toe denk ik 'nou Kees, dat had handiger gekund'. De dagen zijn kort inmiddels dus ik rij veel in het donker. Op mijn route is geen verlichting, geen wegmarkering (verfstrepen of bermpaaltjes) en wel soms onverlichte fietsers en wandelaars aanwezig. Dan is 40 km/h best veel. Op zich is het dimlicht (twee Lumotec IQ lampjes bij de spiegels) goed maar het grootlicht (twee dezelfde lampjes in de neus) moet beter. De lampjes schijnen nog te veel naar beneden.

Afgelopen zaterdag even bij Leo wezen buurten. Wel erg handig om daar wat aan de Sunrider te knutselen en bovendien erg gezellig. Ik heb wat aan de ophanging van het grootlicht veranderd waardoor ik de lampjes meer horizontaal kan richten. Komende week maar zien of dat genoeg zicht oplevert.

Werken aan verlichting bij Leo
Leo is als vanouds met van alles bezig. Binnenkort zijn de eerste kunststof spuitgiet wielen beschikbaar. Ik vindt ze persoonlijk erg geslaagd en ben benieuwd hoe ze zullen staan op de Sunrider. Voordeel van deze wielen is uiteraard dat spaakbreuk tot het verleden behoort, althans als de wielen in de praktijk sterk genoeg blijken... Ik kom op de parallel wegen nogal wat verkeersdrempels tegen, bedoeld om de haastige automobilist te ontmoedigen. Ik rij daar met zo'n 40 km/h overheen waardoor de Sunrider telkens wat omhoog springt (de demping is nog voor verbetering vatbaar..). Als de wielen dat overleven zit het wel goed. Nadeel van de huidige kunststof wielen is dat ze meer vervormen in bochten dan gespaakte wielen, wat het bochtgedrag kan beïnvloeden. En dat is net zo lekker 'scherp' bij m'n Sunrider. Ik ben dus erg benieuwd wat de nieuwe kunststof wielen gaan doen. Het grotere aantal 'spaken' (twee maal zoveel als nu gebruikelijk) zal in dat opzicht niet verkeerd zijn.
Alligt kunststof wiel
Ook nog wat zitten brainstormen over dwarse bladveren.. :-)  Voor geïnteresseerden, Google maar eens op 'transverse leaf spring suspension'. Door z'n eenvoud en stabiliserend effect misschien helemaal geen verkeerd idee voor velomobielen. Scheelt een hoop 'ijzerwerk' om de wielen in het gareel te houden en op de plaats van de huidige veerpoot-met-wrijvingsdemper kan dan een volwassen olie-demper gemonteerd worden. Dat scheelt weer bij die verkeersdrempels... Om het 'denkproces' te assisteren had Leo een mooi opengewerkt exemplaar van de Sunrider staan :-)

Opengewerkt binnenwerk Sunrider

Veerpoot met wrijvingsdemper

Aluminium subframe

Mooi hé






zondag 15 maart 2015

Sunrider II - Software

De eerste proefrit ging niet goed. Hmm... de Sunrider was zowat klaar, maar na het vervangen van de Bafang (zie vorig blog) dreig ik weer van het ene probleem in het andere terecht te komen... :-(

Het probleem zit in de software. Eenmaal op snelheid wordt het vermogen terug-geregeld naar ongeveer 50W. Dan kan ik met weinig wind rond de 35 - 40 km/h fietsen, maar dat was niet de bedoeling en is te langzaam om de tijd voor m'n woon-werk verkeer redelijk te houden. Alhoewel... ik sprak laatst iemand van ongeveer mijn leeftijd (inmiddels 58 jaar...) die vrolijk 2 x 45 km woonwerk rijdt op een racefiets! Indrukwekkend, maar niet voor mij weggelegd.

De software van de Bafang is op twee manieren te programmeren. Via de display of met PC software. Het eerste staat in de handleiding beschreven, de tweede methode is voor dealers beschikbaar. Het probleem blijkt in de instelling van de maximum snelheid te zitten, die is op 30 km/h begrensd. En deze instelling is niet via het display te wijzigen. Begrijpelijk, want dit heeft met wetgeving te maken.


  Sunrider aan de PC





De aansluiting op de PC gaat eenvoudig via een stekker bij het dashboard.
Het nog loshangende display is van de motortemperatuur sensor

Leo beschikt over de PC software maar wederom is dit de eerste keer en dus wel spannend of alles zal werken. Gelukkig hebben we na een aantal pogingen verbinding met de controller en is de zaak uiteindelijk vrij eenvoudig gewijzigd. De proefrit laat zien dat het nu werkt zoals bedoeld. De snelheid wordt door het door mij geleverde vermogen bepaald. De ondersteuning is instelbaar. 45 km/h gaat prima zo en het door de accu geleverde vermogen blijft ruim onder het nominale vermogen van de Bafang. Ziet er gezond uit nu.

Wat nu nog rest is wat afwerking en het dakje monteren. En natuurlijk de toelating in NL door de RDW...

zondag 1 maart 2015

Sunrider II - verbouwing

Afgelopen tijd weer wat minder geschreven op m'n blog - drukte blijft op en neer gaan en daarmee de frequentie van bloggen... hmm, soms zou ik wel wat meer velomobiel tijd willen hebben...

Ondanks de stilte is er wel weer het een en ander gebeurd. De grootste klus was het vervangen van de pedelec-motor. Leo rijdt al een tijdje met de lichtste Bafang trapas-motor in z'n 4-wiel Sunrider. Deze Bafang wordt gebruikt voor 25 km/u elektrische 'stads' fietsen. In de Sunrider gemonteerd en begrenzing gewijzigd van 25 naar 45 km/u ziet er aanvankelijk goed uit voor 45 km/u Sunrider kruis-snelheid. Maar het door de accu afgegeven vermogen ligt toch constant boven de  nominale 250 W van de Bafang. Na zo'n 6000 km geeft de Bafang met rooksignalen te kennen dat het wel mooi geweest is. Bij demontage blijkt de controller geroosterd maar het mechanische deel ziet er nog steeds goed uit, wat dan weer een goed teken is.


Te warm geworden....

We besluiten om de 500W Bafang te monteren. Dat blijft binnen de grenzen van het TUV-keur. Om te voorkomen dat de reeds ingebouwde maar nog nauwelijks gebruikte Bafang in mijn Sunrider ook geroosterd gaat worden ben ik opgewekt begonnen met (de-)montage. Uiteraard blijkt dan dat de bekabeling van de 500 W Bafang is veranderd en voor je het weet sta je weer weet-ik-hoeveel tie-wraps door te knippen... Daarnaast wil ik ook wel graag in de gaten houden hoeveel warmte de Bafang produceert, dus monteer ik een temperatuur sensor met ventilatortje in het voor-onder en een display bij het dashboard. Allemaal uitschakelbaar met de contactschakelaar op het dashboardje waardoor er weer wat meter kabel wordt toegevoegd. Kortom, de 'kabelboom' is ook aan grondige revisie toe.
De vervangende 500W Bafang motor
 
De bekabeling is te veel 'ad hoc' gegroeid...
onder het dashboardje is het nu een beetje een rommel geworden.
Dat moet ik later nog eens aanpakken.

Verder heb ik het scharnier van de motorkap vervangen. In het oorspronkelijke ontwerp maakt de kap een wat ingewikkelde beweging - achterkant omhoog en voorkant naar achteren - waardoor het geheel rechtop halverwege de motor-kap opening eindigt, bij het schutboard. Het werkt niet echt handig, de kap blijft in de weg zitten als hij open staat. Het herontwerp vraagt nogal wat tijd omdat alles moet passen tussen bestaande onderdelen. Opmeten, schetsen, Leo staat wat te typen naast z'n freesbank en voor je het weet heb je een handvol onderdelen die bijna passen... Drie iteraties verder ziet het er prima uit.
Het nieuwe scharnier, past bijna...


Motorklep scharniert nu naar voren
 
waardoor motor en trapas mooi bereikbaar zijn
 
Mijn zoon merkte laatst op dat ik vooral bezig ben met het bouwen en verbouwen van velomobielen. Het idee dat ik er mee ga fietsen is voor Mama zij hij fijntjes... 

Tjaa, we zullen zien. De TUV papieren zijn binnen, de Sunrider is op naam gestelt (in Duitsland), als alles weer naar behoren functioneert kan ik bij de RDW langs om de Nederlandse papieren te regelen. Dit voorjaar hoop ik toch te fietsen!