Het idee is simpel. Neem een velomobiel. Monteer elektrische ondersteuning en voilá, een gezond en bruikbaar alternatief voor m'n auto op 2 x 50 km woon-werk verkeer. Met het vermogen van een halve stofzuiger, een gezonde dosis beweging en buitenlucht, een gangetje van zo'n 45 km per uur en als bonus een slinkende buik....;-) het leek me wel wat. Welkom op m'n blog over de weerbarstige start als prototype, over ouderwetse regelgeving, en de lol van comfortabel woon-werk verkeer fietsen als erg bruikbaar alternatief voor m'n auto...

zondag 23 februari 2014

Bouw Sunrider II - 7, On Wheels, 4W-VM en DF...

Als een huis gebouwd wordt gaat de vlag in top als het hoogste punt bereikt is. Ik heb een vergelijkbaar gevoel nu Sunrider 15 op z'n wielen staat... :-)

Het hoogste punt bereikt... ;-)

Het gaat niet hard, maar een halve dag in de week bouwen en afgelopen week helemaal niet. In plaats daarvan met vrienden weer een stuk 'Pieterpad' gelopen. We lopen van Pieterburen in het noorden naar de Pietersberg in het zuiden, elk jaar 2 of 3 weekenden, dus dit is een meer-jaars project. Weer heerlijk genoten, afgelopen weekend in de buurt van Nijmegen, van Millingen aan de Rijn naar Gennep met een overnachting in Groesbeek. Donders gezellig om na een dag sjouwen onderuit te zakken met een biertje, lekker eten, we waren misschien wel wat lawaaiig voor de rest van de gasten.... :-o

Maar vandaag de draad weer opgepakt.. :-). Ben nu met de elektra bezig. Er komen nogal wat kabeltjes in - ik ben een voorstander van duidelijke verlichting. Om zelf te zien maar vooral ook om goed gezien te worden. Moet ook wel op m'n onverlichte woon/werk weggetjes. Dagrij-verlichting en groot licht aan de voorkant, dimlicht wat hoger en breder bij de spiegels, knipperlichten vóór en op spiegels en achter, zijkant verlichting vóór en achter, achterlicht, remlicht, binnenverlichting, motorbediening, elektrisch schakelen,...  hmm..een hele poppenkast nu ik dat allemaal opschrijf, dat gaat wel weer even duren vrees ik. Maar het blijft erg leuk werk.

En daar komt de motorbediening, electr. schakelen en dagrij verlichting nog bij...


Binnenkant dashboardje. Wordt netjes voorgemonteerd aangeleverd.


Gemonteerd.
Ook de remkabels gemonteerd. Die remmen gaan overigens nog een experiment worden bij de Tuv keuring. Ik heb er al eerder over geschreven, Leo heeft gekozen voor één voorwiel per remhendel. Met één voorwiel remmen gaat goed hier en op deze manier kan ik met minstens één voorwiel blijven remmen als er iets mis gaat met het remsysteem. De achterrem wordt alleen als handrem gebruikt. Ook een goed idee denk ik want dat wiel blokkeert snel en dan ben je alle stuur kwijt. Maar of de Tuv er ook zo over denkt is nog afwachten. We zullen zien. In het slechtste geval moet ik na de keuring nog weer aan de gang met de remmen.
 
L/R onafhankelijk- en kabelbediende trommelremmen.

Leo gaat de Tuv overigens nog meer nieuwigheid voorschotelen... Een probleem met de populaire VM-configuratie met twee wielen aan de voorkant en één wiel achter is de stabiliteit bij hard gereden bochten. Je zit dicht bij het achterwiel en dus zit het zwaartepunt ook dicht bij de denkbeeldige as tussen vóórwiel en achterwiel. Als het te hard gaat kantelt de VM over deze as en glij je stuurloos op de zijkant verder. Het zwaartepunt verlagen (b.v. WAW, DF) helpt, maar dat komt de zichtbaarheid in het verkeer weer niet ten goede. Een andere oplossing is hangen in de bocht (tilten) als een tweewieler. Het is al vaker geprobeerd maar nooit echt als bruikbare oplossing doorgedrongen. Wellicht gaat de Velotilt daar verandering in brengen.  Derde mogelijkheid is de afstand ( 'A' in onderstaande schetsjes) tussen de kantel-as en het zwaartepunt vergroten. Bijvoorbeeld door twee wielen achter en één voor (ook Velotilt) of door een vierwieler...

 
Kleine kantel-arm A bij traditionele opstelling


Grotere kantel-arm A bij 1 voor, 2 achter


Grotere kantel-arm bij 4 wielen

Leo liep al een tijd met de gedachte rond om een vierwieler te proberen. Het eerste prototype begint nu vorm te krijgen. Het gewicht van de toch al zware Sunrider wordt er uiteraard niet minder om, dus e-assist zal een veel gebruikte optie zijn. Bijkomend (maar belangrijk...!) voordeel van deze configuratie is ruimte voor het bierkratje... :-). Het maakt de VM een stuk geschikter voor dagelijks boodschappen gebruik. En daarmee komt het gebruik als volwaardig alternatief voor onze auto's weer een stapje dichterbij.

4W VM


Bafang trapas ondersteuning


Het bierkratje probleem opgelost... :-)
Er zijn nog wel wat uitdagingen. Om alle wielen op de grond te houden zal de ophanging voldoende beweging van de wielen moeten toelaten maar tegelijkertijd wil je niet dat de weerstand tegen kantelen verloren gaat. Niet onoplosbaar, bij auto's is die noot allang gekraakt, maar voor VM's nog geen beschikbare techniek. En Leo heeft geen multi-million ontwikkelafdeling... We gaan het zien!

Tot slot nog even bij Leo's buren langs geweest. Ymte liet me de Strada DF zien die enthousiast tussen een paar Quests stond te glimmen. Een voorbeeld van 'een laag zwaartepunt' benadering van bocht-stabiliteit. Met z'n laag frontaal oppervlak en laag gewicht een VM die precies aan de andere kant van het VM-spectrum staat. En een erg geslaagd en fraai geproduceerd model bovendien. Voor het aanspreken van een breder publiek is het niet verkeerd dat er steeds meer aandacht voor vormgeving komt.

De Strada DF, voorbeeld van laag zwaartepunt VM. Mooi ontworpen en geproduceerd


 
Ik pas er niet in. Maar het zal ongetwijfeld een populaire VM worden!

Ik blijf de huidige VM ontwikkelingen aan verschillende kanten van het VM-spectrum érg leuk vinden!


De bouwinstructie is weer bijgewerkt en is te vinden op:
http://www.alligt.nl/bodies/alleweder-a9-bouw.html








zondag 2 februari 2014

Bouw Sunrider II - 6, voorwielophanging en... trommelremmen!

Sunrider 15 staat weer op z,n kop, het subframe onder handbereik. Het is weer ‘Meccano-werk’ vandaag… :-). Dat bevalt me toch beter dan het afgelopen passen-meten-schuren-passen-meten-etc van de deksels. Gelukkig heeft Leo daar met vaste hand en timmerman blik wat geholpen.

Werken aan het sub frame... :-)
Er gaat weer een hoop mooi aluminium freeswerk door m’n handen. Het fusee-frame met de grondplaat van de trommelrem wordt voor-gemonteerd aangeleverd. De fusee wordt in positie gehouden door een kunststof geleider in de veerpoot en twee reactie-stangen. 


Veerpoot

Allemaal erg basic, een spiraalveer in de veerpoot, geen schokdemper. De enige vorm van demping komt van de kunststof geleider en die wordt met teflonspray ingevet… Het werkt volgens Leo, voor de voorwielen is dit goed genoeg. Hij laat een paar gedempte veren zien die in de veerpoot ingebouwd zouden kunnen worden maar die hebben allemaal last van ‘kleefkracht’: de kracht die nodig is om ze in beweging te brengen is veel groter dan de kracht die nodig is om te bewegen. De voorwielen worden eigenlijk te licht belast voor deze dempers en daardoor worden kleine oneffenheden niet ‘weg-geveerd’. Ik ben benieuwd, gewoon proberen. De Sunrider van Leo rijdt prima en mooi comfortabel maar ik heb er nog geen 45 km/u in kunnen rijden.  In de achterveer zit wel een schokdemper en die is nodig ook. Dat heb ik bij m’n oude Sunrider ervaren toen de schokdemper olie lekte vanwege overmatige slijtage door zand en modder. Dat zal met Sunrider II niet meer gebeuren overigens, de zaak zit nu mooi afgeschermd van het achterwiel.

Achterveer en -demper nu netjes afgeschermd door spatbordje

Ho, wacht even… trommelremmen?? Op de voorwielen??? En in één van de eerste blogs praat ik nog enthousiast over de hydraulisch bediende schijfremmen van m’n eerste Sunrider…??? Tja… ik heb toen al diverse opmerkingen gekregen van ervaren VM-ers. Schijfrem en VM vormt nog geen goede combinatie. Vreemd dacht ik toen. Fietsen, en met name ATB’s, worden vaak voorzien van schijfremmen. Dat werkt daar kennelijk wel. En het remt heerlijk moet ik zeggen. Erg veel remvermogen en erg goed te doseren. Maar ook: het loopt zelden mooi vrij en er piept altijd wel wat, soms zelfs zo hard dat het verkeerde reacties oproept in het verkeer om me heen. Waarom dat verschil met ATB-ervaring?? Misschien toch wel domweg omdat er met een VM véél meer km’s gereden worden. En op mijn woon werk route rijdt ook landbouwverkeer. Dat geeft soms nogal wat modder op de weg en dat stuift vrolijk rond in de wielkasten en op de schijfremmen. ATB’s rijden ook door de modder maar wellicht hebben de schijven daar toch minder last van spatwater (eh –modder). Misschien zijn schijven bij VM’s een optie als ze net zo goed afgeschermd zouden zijn als bij auto’s.  
Er komen nu 90 mm trommels op de Sunrider. Ze remmen ook prima. De dosering zal wat minder zijn verwacht ik – eerder blokkeren bij een noodstop – maar ik ga het proberen. De linker en rechter trommels worden afzonderlijk bediend. Rechter handel rechts remmen, linker handel links remmen. Dat komt wat vreemd over, maar werkt volgens Leo prima als de wiel-geometrie in orde is. 


Ziet er mooi uit vind ik zelf...

En inderdaad, in zijn Sunrider blijf ik keurig rechtuit rijden als ik met één kant voluit rem. Op deze manier heb ik gescheiden remsystemen op de voorwielen en dat is erg prettig als er één uitvalt. Remmen met het achterwiel als back-up is niet zo’n goed idee in een VM. Het achterwiel blokkeert al bij weinig remkracht en dan ben je de richting-stabiliteit (het ‘anker’) kwijt.

Ik heb de bouw-handleiding weer bijgewerkt – te vinden op de site van Alligt.