Al een tijd niet meer van me laten horen op m'n blog. De levering van de Sunrider door Sunrider-Cycles IJmuiden blijkt bepaald niet vlekkeloos geweest te zijn. Sinds oktober zijn er problemen met de e-assist onderdelen (hub-motor, controller en accu) van Crystalyte. Inmiddels is Sunrider-Cycles overgenomen door Alligt in Dronten en Akkurat in Duitsland. Alligt heeft besloten om de zaak te her-ontwerpen, gebruik makend van een andere leverancier voor de e-assist. M'n Sunrider staat daarom een tijdje in Dronten.
Iets anders: afgelopen weekend samen met Eric Zinger en Jos Sluijsmans (http://www.lichtensnel.webklik.nl/) gesproken met Johan Vrielink van Flevobike (http://www.flevobike.nl/ en Johan's blog http://velomobileseminar2012.blogspot.com/). Leuk bedrijf en enthousiast gesprek! Johan heeft Flevobike opgericht, is inmiddels gepensioneerd maar nog steeds boordevol ideeën. Onder andere over gebruik van velomobielen als fun-alternatief voor woon-werk verkeer per auto. Dat raakte wel een snaar bij mij zullen we maar zeggen...
De velomobiel ontwikkeld zich ruwweg in twee verschillende richtingen, zie ook artikel in "Ligfiets &" www.webklik.nl/user_files/2011_02/223538/Ligfiets2011_3Dringen.pdf:
1) Voorbeelden WAW en Quest. Voor o.a. racefietser die ontdekt heeft dat fiets-techniek slimmer kan. De nadruk ligt op laagste luchtweerstand en gewicht. Dit levert lage en nogal spartaanse velomobielen op, leuk om op eigen kracht hoge snelheden en lange afstanden te halen.
2) Voorbeelden Orca en Sunrider. Voor o.a. automobilist die ontdekt heeft dat fun-fietsen/bewegen over relatief lange afstand mogelijk is zonder de weer-en-wind nadelen. De nadruk ligt meer op comfort en design. Dat levert wat leuker/praktischer vormgegeven, maar ook zwaardere velomobielen op.
Voor de zwaardere (groep 2) velomobielen is electro-ondersteuning interessant. Verbeteringen op het gebied van wegligging en veiligheid resulteren meer gewicht. Ook makkelijke instap en een mooie en comfortabele binnenafwerking geven meer gewicht. Banden die niet lek rijden geven meer rol-weerstand. Allemaal zaken die vragen om e-assist.
Ook Flevobike is al een tijd actief op dit gebied, met als resultaat de e-assist Green Machine, een tot 25 km/u electro-ondersteunde ligfiets.
Maar voor een velomobiel stelt 25 km/u niet zoveel voor en e-assist is daardoor bij die snelheid niet zo zinvol, zeker niet in vlak Nederland.
Voor e-assist bij de hogere velomobiel snelheden is een RDW-keur nodig. Op zich goed want constructie, remmen, verlichting, etc moet geschikt zijn voor de hogere snelheid. Maar het RDW-keur is te kostbaar voor de bedrijfs-omvang van de huidige velomobiel-bouwers. De NL-regels passen helaas niet bij deze innovaties vanuit kleine bedrijven en vormen daardoor een blokkade. Niet goed.
Voor mijn e-assist Sunrider is gebruik gemaakt van Duitse regelgeving. TUV heeft de bevoegdheid om een keur af te geven voor kleine series, passend op bedrijven als Flevobike. In Nederland lijkt mij zo'n constructie ook voor de hand liggen, mogelijk door samenwerking van instituten als TNO of KEMA en de locale RDW? Bedrijven als Flevobike en Alligt (maar zij niet alleen...) zouden ineens vooruit kunnen met hun "groep 2" innovaties. Ik ben nog op zoek naar de juiste contacten...;-)
Iets anders: afgelopen weekend samen met Eric Zinger en Jos Sluijsmans (http://www.lichtensnel.webklik.nl/) gesproken met Johan Vrielink van Flevobike (http://www.flevobike.nl/ en Johan's blog http://velomobileseminar2012.blogspot.com/). Leuk bedrijf en enthousiast gesprek! Johan heeft Flevobike opgericht, is inmiddels gepensioneerd maar nog steeds boordevol ideeën. Onder andere over gebruik van velomobielen als fun-alternatief voor woon-werk verkeer per auto. Dat raakte wel een snaar bij mij zullen we maar zeggen...
De velomobiel ontwikkeld zich ruwweg in twee verschillende richtingen, zie ook artikel in "Ligfiets &" www.webklik.nl/user_files/2011_02/223538/Ligfiets2011_3Dringen.pdf:
1) Voorbeelden WAW en Quest. Voor o.a. racefietser die ontdekt heeft dat fiets-techniek slimmer kan. De nadruk ligt op laagste luchtweerstand en gewicht. Dit levert lage en nogal spartaanse velomobielen op, leuk om op eigen kracht hoge snelheden en lange afstanden te halen.
2) Voorbeelden Orca en Sunrider. Voor o.a. automobilist die ontdekt heeft dat fun-fietsen/bewegen over relatief lange afstand mogelijk is zonder de weer-en-wind nadelen. De nadruk ligt meer op comfort en design. Dat levert wat leuker/praktischer vormgegeven, maar ook zwaardere velomobielen op.
Voor de zwaardere (groep 2) velomobielen is electro-ondersteuning interessant. Verbeteringen op het gebied van wegligging en veiligheid resulteren meer gewicht. Ook makkelijke instap en een mooie en comfortabele binnenafwerking geven meer gewicht. Banden die niet lek rijden geven meer rol-weerstand. Allemaal zaken die vragen om e-assist.
Ook Flevobike is al een tijd actief op dit gebied, met als resultaat de e-assist Green Machine, een tot 25 km/u electro-ondersteunde ligfiets.
Maar voor een velomobiel stelt 25 km/u niet zoveel voor en e-assist is daardoor bij die snelheid niet zo zinvol, zeker niet in vlak Nederland.
Voor e-assist bij de hogere velomobiel snelheden is een RDW-keur nodig. Op zich goed want constructie, remmen, verlichting, etc moet geschikt zijn voor de hogere snelheid. Maar het RDW-keur is te kostbaar voor de bedrijfs-omvang van de huidige velomobiel-bouwers. De NL-regels passen helaas niet bij deze innovaties vanuit kleine bedrijven en vormen daardoor een blokkade. Niet goed.
Voor mijn e-assist Sunrider is gebruik gemaakt van Duitse regelgeving. TUV heeft de bevoegdheid om een keur af te geven voor kleine series, passend op bedrijven als Flevobike. In Nederland lijkt mij zo'n constructie ook voor de hand liggen, mogelijk door samenwerking van instituten als TNO of KEMA en de locale RDW? Bedrijven als Flevobike en Alligt (maar zij niet alleen...) zouden ineens vooruit kunnen met hun "groep 2" innovaties. Ik ben nog op zoek naar de juiste contacten...;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten