Het idee is simpel. Neem een velomobiel. Monteer elektrische ondersteuning en voilá, een gezond en bruikbaar alternatief voor m'n auto op 2 x 50 km woon-werk verkeer. Met het vermogen van een halve stofzuiger, een gezonde dosis beweging en buitenlucht, een gangetje van zo'n 45 km per uur en als bonus een slinkende buik....;-) het leek me wel wat. Welkom op m'n blog over de weerbarstige start als prototype, over ouderwetse regelgeving, en de lol van comfortabel woon-werk verkeer fietsen als erg bruikbaar alternatief voor m'n auto...

woensdag 11 december 2013

Bouw Sunrider II - 1

De bouw van m'n nieuwe Sunrider II vordert langzaam (want maar halve dag per week) maar gestaag. De carrosserie bestaat uit een binnen- en buitenschaal. Dat resulteert in een vrij zware velomobiel, dat is niet zo mooi :-( . De binnen- en buitenschaal vormen een 'doos' constructie aan beide zijkanten die goed beschermt bij zijdelingse aanrijdingen, dat is wel zo mooi :-) .

Binnenschaal in buitenschaal gelijmd

Dat laatste argument, veiligheid, is toch wel een zwaarwegend (aardige woordspeling..?) punt voor mij. Zeker na m'n bijdrage aan de velomobiel botsproeven vorig jaar, zie Hoogwater ;-)... en botsing... :-( Ik blijf van mening dat er hier veel te ontwikkelen valt - en niet noodzakelijk ten koste van gewicht. Maar er moet wel vraag naar zijn natuurlijk, en dat is kennelijk (nog) niet erg het geval. Ik zie althans nog weinig aandacht voor veiligheid op de websites van de diverse velomobiel-bouwers (Alligt is bij mijn weten de enige die er wat over te melden heeft) en dat zou neem ik aan anders zijn als de velomobiel-kopers dit een belangrijk keuze-argument zouden vinden. Prestatie voert vooralsnog duidelijk de boventoon.

Sunrider na zijdelingse botsproef met Volvo...
     
Doos-constructie in praktijk
Gescheurde dwarsbalk heeft mij veel ellende bespaard
                                           
Voorlopig voel ik mij happy in m'n 'doos' constructie. Vanwege m'n dagelijkse woon-werk afstand ben ik geneigd om m'n heil te zoeken bij e-assist en dan is het huidige extra gewicht natuurlijk ook minder een probleem. Er zijn trouwens leuke ontwikkelingen op e-assist gebied. De markt is nu duidelijk ontdekt door de wat grotere bedrijven waardoor innovaties elkaar sneller opvolgen. Mijn huidige Sunrider heeft nog een handbediende ondersteuning. Dat geeft een wat omgekeerde-wereld gevoel: de motor doet het werk en ik help een beetje. Hoe hard ik me ook in het zweet fiets, dat gevoel blijft knagen. Als het moet kan ik op de motor alléén ook 45km/h rijden en dat is niet wat ik wil. Kom zeg, ik rij geen brommer... ;-)
Maar er komen nu steeds meer e-assist 'units' waarvan de sensoren en de electronica/software zo goed werken dat het fietsgevoel wel heel mooi behouden blijft. Bosch heeft al in korte tijd een aardige reputatie opgebouwd in de 25km/h markt en houdt zich ook bezig met 45km/h. De EU-regelgeving zal nog even op zich laten wachten maar gezien de e-assist 'hype' van de afgelopen jaren zie ik dat wel in orde komen. De economische belangen beginnen volwassen trekjes te vertonen en dat is over het algemeen een efficiënte motivator. En zolang dit nog niet in orde is kan gebruik gemaakt worden van de wat meer op innovatie gerichte regelgeving bij onze Ooster buren... Misschien moet ik dit toch nog eens aankaarten hier in Nederland want het blijft te gek voor woorden dat je vanuit centre-of-the-(velomobiel)-universe-Dronten uit moet wijken naar Duitsland om deze velomobiel op de weg te krijgen.

Terug naar de bouw. Tot nu toe veel zagen, boren, schuren, lamineren en lijmen. Allemaal redelijk rechttoe-rechtaan werk wat goed te doen is. Afgelopen weekend de binnenschaal in de buitenschaal gelijmd wat mij uiteraard een érg tevreden gevoel gaf.. ;-) . Lijmen is eigenlijk niet het goede woord, er wordt een flexibele kit gebruikt die kieren tussen binnen- en buitenschaal opvult. Hierdoor ontstaat tevens een flexibele verbinding tussen binnen- en buitenschaal wat geen kwaad kan voor het verwerken van hoge lokale belastingen. Bijvoorbeeld - daar is'ie weer - bij een aanrijding. Het kit-werk zelf vereist overigens wel wat handigheid en ervaring. Het is zeker aan te raden om dit van te voeren te oefenen. Ik heb dat kitten maar aan Leo overgelaten want iemand moest de foto's nemen - toch...?

Mooie foto.... ;-)  Strak kit-werk!

Het fotoverslag van de bouw staat weer op Sunrider II bouwen - voortgang tot 08 dec 2013


5 opmerkingen:

  1. Hallo Kees,

    Mooi om mee te volgen! Heel project dit, heel wat meer werk dan even een paar scheurtjes in je velomobiel repareren na een crash!

    Groeten, Adri.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoi Adri, ik heb er nog meer lol in dan ik van tevoren had gedacht. Gewoon erg leuk om m'n eigen velomobiel te bouwen....

      Verwijderen
  2. Kees, ik vermoed dat er weinig over veiligheid verteld wordt omdat het de potentiële kopers niet over de streep helpt. Maar: in de Orca bijvoorbeeld zit een aluminium "veiligheidskooi" en in de WAW is er een carbon frame gelamineerd. Die dingen zijn er wel, maar je moet er echt naar zoeken.

    Benieuwd hoe jouw nieuwe zal rijden! En succes met de verdere bouw.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hallo Jan, denk ik ook, geen groot argument voor de huidige potentiële kopers. Dat maakt het lastig (of wellicht oninteressant) voor producenten om hier veel aandacht aan te geven. Uiteraard heeft elke producent wel een verantwoordelijkheid voor de veiligheid van z'n product, en kan daar ook aan gehouden worden.

      Verwijderen
  3. Hallo Jan, het hebben van een veiligheidskooi, zoals een aluminium buis, danwel het gebruik van een bepaald materiaal is geen enkele garantie voor wat dan ook. Ik maak al jaren velomobielen van aluminium, glasvezel en af en toe een van aramide en verwerk ook wel eens een stukje carbon. Ik gebruik spanten, buizen, platen en andere vormen om mijn velomobielen te bouwen. Er zit geen materiaal tussen wat van nature tot veiligheid leidt.

    Wat essentieel is, is een geintegreede afweging van alles. Bij een auto gaat het ook niet om materiaal of veiligheidskooi. Het gaat om de inzittende optimaal te beschermen. Gordelspanner en stoel naar achteren trekken eerst, dan airbag en kreukelzone. Een en ander werkt natuurlijk niet als er geen vorm van veiligheidskooi zou zijn of dat dat verstoord wordt door een hard en of scherp voorwerp van binnen of buiten dat de berijder verwond. De auto moet ook geen overantwoord gedrag uitlokken.

    Ik wil vooral pleiten voor integrale benadering van veiligheid en structurele aandacht hiervoor. En ik hoop dat wij (onze branche of daarbuiten) ooit stappen kunnen zetten om dat systematisch analiseren en te testen.

    Ik heb vaak geen idee of een versteviging van een velomobiel van mij of anderen bijdraagt aan de veiligheid van de berijder.

    Leo Visscher

    BeantwoordenVerwijderen